JEGŁOWNIK (NEUKIRCHNIEDERUNG, FICHTHORST, FRIEDRICHSBERG)

Miejscowość położona na obszarze Żuław Elbląskich, w północnej części gminy, przy drodze krajowej nr 22 Malbork - Elbląg, oddalona o ok. 4 km od wsi Gronowo Elbląskie i 7 km od miasta Elbląg. Tereny dzisiejszej wsi były przez długi czas niezamieszkałe i wykorzystywane jako pastwiska dla bydła, utrzymywane przez elbląskich rzeźników. W XVII wieku, na terenach tych istniała fortyfikacja polowa zbudowana przez Szwedów, mająca na celu obronę Elbląga. W 1641 roku koło Puszczy Świerkowej (Fichtenheide) wybudowano kościół, co dało początek wsi Jegłownik. Na starych mapach widoczna jest przynależność miejscowości: Fichthorst, Neukirchniederung, Friedrichsberg do Elbinger Territorium. Obecnie jest to jedna, duża wieś. W skład sołectwa Jegłownik wchodzą również osady: Kopanka Druga (Hoppenau) i Nowy Dwór Elbląski (Neuhof). Kopanka Druga, po II wojnie światowej została wydzielona z Kopanki Pierwszej i przekształcona na PGR.

Budowle sakralne i nekropolie

Kościół katolicki (pierwotnie ewangelicki) w Jegłowniku zlokalizowany jest w północnej części wsi i został zbudowany w 1805 roku przez Georgiusa Jacubowskiego, a poprzedzała go świątynia z roku 1641. Wieża została dobudowana w późniejszym czasie. Po II wojnie światowej kościół przeszedł w ręce katolików. W latach 2012-2013 budowla była remontowana.

Kościół pw. M.B. Nieustającej Pomocy w Jegłowniku jest konstrukcją zbudowaną na planie prostokąta, ryglową- wypełnioną czerwoną cegłą, orientowaną, trójnawową, z wieżą od zachodu. Do ściany południowej przylega kruchta. Murowaną, czworoboczną wieżę zdobią blendy i gzymsy, a nakrywa ją smukły hełm zwieńczony kulą i krzyżem.

We wnętrzu kościoła dominują barwy bieli złota. Na kolumnach opierają się empory, a na ich belkach widoczne są inskrypcje budowniczego z nazwiskiem i datą. Ołtarz główny złożony jest z kilku części. W jego podstawie, centralnie umieszczono figurę Matki Boskiej, a po jej bokach po dwie kolumny. Na wyższej kondygnacji, między kolumnami umieszczony jest obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Szczyt ołtarza o półokrągłym kształcie wieńczy krzyż. Całość zdobiona jest złoceniami. Nad nawą główną, na belce umieszczona jest Grupa Ukrzyżowania z 1691 roku. Prospekt organowy oraz ambona pochodzą z XVIII wieku.

Przy kościele zlokalizowany jest cmentarz, na którym znajduje się kilka starszych nagrobków wraz z kwaterą grobową rodziny z Wiktorowa (dawniej Kl. Wickerau) zdobioną figurą anioła. Przy głównej bramie wejściowej utworzono lapidarium. Oprócz zebranych nagrobków stoi tam wysoki obelisk z nazwiskami osób poległych w czasie I wojny światowej.

Naprzeciwko kościoła stoi ceglany budynek plebanii z facjatą i murowanym gankiem.

DALEKO OD ŻUŁAW