WIŚLINA (HOCHZEIT)

Miejscowość położona na Żuławach Gdańskich, w środkowej części gminy, oddalona o ok. 6 km od miasta Pruszcz Gdański. Wzmiankuje się o istnieniu wsi na początku XIV wieku. Akt lokacyjny w 1425 roku nadał wielki mistrz Paul Bellitzer von Russdorff. Od roku 1310 do roku 1454 miejscowość należała do zakonu krzyżackiego, później była własnością miasta Gdańska, który przekazał ją szpitalowi św. Elżbiety w Gdańsku. W II poł. XVI wieku majątek w Wiślinie wykupiła rodzina Werden (stronnicy Zygmunta Starego), po czym nastąpiły kolejne zmiany właścicieli. Ok. poł. XIX w. właścicielami Wiśliny była rodzina von Schwarzwald, która posiadała również majątek w Mokrym Dworze i Dziewięciu Włókach.

Budowle sakralne i nekropolie

Dzwonnica w Wiślinie, usytuowana przy dawnym cmentarzu (obecnie cmentarz parafialny), prawdopodobnie związana była z nieistniejącym kościołem gotyckim. Zbudował ją w 1792 roku cieśla Jakub Jantzen. Rekonstruowana była w XIX wieku i w roku 1959. Dnia 27.10.1973 została wpisana do rejestru zabytków województwa gdańskiego. W listopadzie 2006 roku obiekt przeszedł kolejny remont.

Dzwonnica w Wiślinie to dwukondygnacyjna, czworoboczna, drewniana budowla, konstrukcji słupowej, oszalowana pionowo. W dolnej części budowli, z dwóch stron znajdują się wrota, tworzące zaokrąglone u góry przejście bramne. Obok wrót umieszczono mniejsze, prostokątne przejścia. Wewnątrz, na czterech słupach konstrukcyjnych oraz na części łączącej belki przy jednej ze ścian, wyryto napisy:

• pierwszy słup: "Anno 1792 ist dieser Tührm gebaut, der Bau Herr ist gewesen Hans Qwapb Schultz auf Nuenhuben"- rok budowy oraz fundator dzwonnicy, Jan Qwabp Schultz ze wsi Dziewięć Włók,
• drugi słup: "Bau Mauster ist gewesen Jacob Jantzen wie auch Zimmer und Mühlenbau er auf Hochzeit, Nassenhuben und Neunhuben"- dla Jakuba Jantzena, który wybudował dzwonnicę oraz domy i młyn w Wiślinie, Mokrym Dworze i Dziewięciu Włókach,
• trzeci i czwarty słup to inskrypcje upamiętniające władze kościoła,
• piąty napis: "Johann Brun Anno 1815 Totengraber gemord"- Johann Brun, grabarz zamordowany w roku 1815. Pod inskrypcją widnieje również symbol krzyża i data 1829.

Górna część budowli nakryta jest czterospadowym dachem z zagiętymi połaciami. Całość zwieńczona jest izbicą z chorągiewką, na której widnieje data wybudowania dzwonnicy. Dawniej, na wieży wisiały dwa dzwony odlane w 1922 roku Ze względu na poprzedni, zły stan dzwonnicy, zostały one przeniesione do nowego kościoła. Obok dzwonnicy wkopano płytę nagrobną z inskrypcją, z której możemy odczytać, że została ona poświęcona Hansowi From, zmarłemu w roku 1679 oraz zmarłej 18 lat później jego żonie Cornelii Wilhelms. Warto podkreślić, że dzwonnica jest laureatem w konkursie Generalnego Konserwatora Zabytków "Zabytek Zadbany A.D 2007", w kategorii: zabytki sakralne.

Zabudowa

Przy dzwonnicy stoją dwa zabytkowe, drewniane domy, z których jeden z nich (nr 7), w zagrodzie olęderskiej, wybudowany został w 1794 roku również przez Jakuba Jantzena. Stoi na murowanym fundamencie, z pionowo oszalowanym szczytem. Wewnątrz budynku, na belce stropowej znajduje się inskrypcja z datą i inicjałami zamieszkałego wówczas Martina Bochrendta. Do budynku przylega XX-wieczna, przebudowana obora. Dawniej stała tu jeszcze drewniana stodoła, która uległa spaleniu.

Drugi z budynków (nr 8), z małą facjatką, stoi po przeciwnej stronie ulicy, naprzeciwko dzwonnicy.

DALEKO OD ŻUŁAW