2024-11-02. Jesienne Pojezierze ...
2024-10-26. Jesień we mgle i w słońcu
2024-10-12. Jesień 2024
2024-09-21. Kolej wąskotorowa na Żuławach Gdańskich, cz. 3
2024-08-03. Widokówki z Żuław
Bez wątpienia obszar faunistycznego rezerwatu przyrody Jezioro Drużno, utworzonego na Żuławach Elbląskich w 1966 r., należy do jednych z najpiękniejszych miejsc na Żuławach. Obejmuje on akwen jeziora Druzno, roślinność szuwarową, bagienne skupiska olszowe i wierzby. Powierzchnia rezerwatu wynosi 3021,6 ha, z czego większa część należy do wód. Głębokość maksymalna jeziora waha się w granicach 2,5 – 3 m i jest zależna od warunków pogodowych, wpływających na stan wód rzeki Elbląg i Zalewu Wiślanego.
Głównym celem ochrony tego wyjątkowego miejsca jest zabezpieczenie miejsc lęgowych ptactwa wodnego i błotnego. Powierzchnia jeziora pokryta jest w większości roślinnością wodną: grążelami i grzybieniami.
Do jeziora Druzno uchodzi kilka żuławskich rzek, między innymi: Dzierzgoń, Brzeźnica, Wąska i dolne ramię Tiny. Z Druzna wypływa rzeka Elbląg, która przez jezioro łączy się z Kanałem Elbląskim. Brzegi jeziora są mocno zarośnięte i zabezpieczone wałami przeciwpowodziowymi.
Rezerwat Jezioro Drużno otulony jest wyznaczonym 01.07.1985 r. Obszarem Chronionego Krajobrazu, którego powierzchnia wynosi 11738,9 ha. Oprócz rezerwatu, do jego składu zaliczają się między innymi takie żuławskie miejscowości jak: Raczki Elbląskie, Tropy Elbląskie, Jurandowo, Węgle-Żukowo, Dzierzgonka, Nowe Dolno, Stankowo, Topolno Małe, Drużno, Dłużyna i Węzina. Rezerwat wchodzi również w skład obszarów ptasich i lęgowych Natury 2000.
Sobotnią wycieczkę postanowiłem podzielić na 3 nierówne części. Pierwsza z nich to dojazd do rezerwatu przyrody z zatrzymaniem w Janowie, druga stanowi zobrazowanie bez zbędnych opisów terenów krajobrazowych obszaru chronionego, a trzecia obejmuje powrót do Malborka.
Wraz ze Stanisławem rozpoczynamy z Elbląga, jadąc mało interesującym odcinkiem 11 km wzdłuż drogi S7. Zatrzymujemy się na jednym z mostów w okolicach Nowiny z widokiem na Druzno.
500 m dalej zlokalizowana jest miejscowość Janów. Znajduje się tu rejestrowany zespół pałacowy i folwarczny, do którego należą: pałac z 1866 r., park z II poł. XIX w., dom zarządcy, wiata, stajnia, dwie obory oraz stodoła drewniana z I ćw. XX w.
Nasyceni krajobrazem zastanawiamy się nad dalszą drogą i podejmujemy decyzję o zjeździe z betonowych płyt w kierunku na zachód. Przez Jezioro oraz Różany dojeżdżamy do Rozgartu i zatrzymujemy się przy dawnym kościele mennonickim z wolnostojącą dzwonnicą i cmentarzem.
Z Rozgartu, mijając 2 domy podcieniowe, zmierzamy do Szaleńca i zlokalizowanego tam cmentarza mennonickiego.
Z Szaleńca mamy kilka opcji powrotu do Malborka, ale wybieramy drogę najkrótszą, przez Klecie, skąd docieramy do Królewa, a stamtąd nieukończoną jeszcze ścieżką rowerową i główną drogą nr 22 dojeżdżamy do Malborka.
Zobacz również: