2024-11-02. Jesienne Pojezierze ...
2024-10-26. Jesień we mgle i w słońcu
2024-10-12. Jesień 2024
2024-09-21. Kolej wąskotorowa na Żuławach Gdańskich, cz. 3
2024-08-03. Widokówki z Żuław
Miejscowość położona na obszarze Wielkich Żuław Malborskich, w północno-wschodniej części gminy, nad Kanałem Panieńskim, oddalona o ok. 8 km od miasta Nowy Dwór Gdański. Przed II wojną światową Marzęcino podzielone było na dwie wsie: Jungfer i Keitlan. Wieś rybacka Jungfer została założona w XIV wieku i posiadała dostęp do Zalewu Wiślanego. Keitlan od XVII wieku zasiedlali osadnicy olęderscy. Jeszcze przed wojną okoliczne tereny na północny wschód od Marzęcina obejmowały duże rozlewiska. Obecnie są to niewielkie stawy, które wraz z wierzbami tworzą jeden z piękniejszych krajobrazów na Żuławach. O dawnej, wielkiej wodzie świadczy też pozostałość po dawnej śluzie stojącej na całkowicie suchym lądzie. Po II wojnie światowej miejscowość otrzymała polską nazwę Panna, a w roku 1948 zmieniono ją na Marzęcino. W Marzęcinie znajduje się najniżej położony punkt w Polsce.
Kościół katolicki (pierwotnie ewangelicki) w Marzęcinie zlokalizowany jest w centrum wsi i został zbudowany w 1852 roku. Po II wojnie światowej został przejęty przez katolików.
Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Marzęcinie jest konstrukcją zbudowaną na planie prostokąta, ryglową- wypełnioną czerwoną cegłą, orientowaną, jednonawową, z wydzielonym, wielobocznym prezbiterium i wieżą od zachodu. Kilkukondygnacyjna wieża wtopiona jest w dach i nakryta smukłym hełmem zwieńczonym krzyżem. Szczyty wieży są oszalowane pionowo. Mury dookoła wzmocnione są niskimi przyporami.
Wnętrze kościoła zdobią: XIX-wieczny ołtarz główny, prospekt organowy z rzeźbami aniołów dmących w trąby, XVIII-wieczny świecznik oraz drewniane, zdobione podpory w prezbiterium i nawie, przymocowane do ścian bocznych i belek stropowych.
W północnej części Marzęcina zlokalizowane są pozostałości śluzy z 1884 roku, z wrotami przeciwpowodziowymi, których zadaniem była ochrona wsi i Kanału Panieńskiego przed naporem wody Zalewu Wiślanego. Po wybudowaniu przepompowni w Osłonce śluza znalazła się na suchym lądzie.
Po obydwu stronach Kanału Panieńskiego rozlokowane są drewniane, zabytkowe domy skierowane frontem do kanału.