2024-11-02. Jesienne Pojezierze ...
2024-10-26. Jesień we mgle i w słońcu
2024-10-12. Jesień 2024
2024-09-21. Kolej wąskotorowa na Żuławach Gdańskich, cz. 3
2024-08-03. Widokówki z Żuław
Zaplanowaną wcześniej wycieczkę na sobotę, ze względów pogodowych przesunęliśmy na niedzielę. Postanowiliśmy ruszyć ze wsi Fiszewo, do której dojechaliśmy pociągiem. Zanim to jednak nastało, ok. 40 minut spędziliśmy na peronie w Malborku, gdyż nasz pociąg lekko przesunął się w czasie. Do zwiedzania mieliśmy kilka domów podcieniowych, dawny kościół mennonicki należący obecnie do katolików oraz stare cmentarze.
Po wyjściu z pociągu w Fiszewie, zajechaliśmy na cmentarz ewangelicko-mennonicki. Następnie, jadąc asfaltową drogą, na skrzyżowaniu ulic Szaleniec-Rozgart, skręciliśmy w lewo do Rozgartu. Tam obejrzeliśmy dwa zabytkowe domy podcieniowe, kościół mennonicki z dzwonnicą i cmentarzem oraz kilka innych, interesujących budynków. Pierwszy dom podcieniowy, z XVIII w. między innymi zachwycił nas szerokimi, barokowymi drzwiami. Drugi z domów pochodzi również z XVIII stulecia i posiada zamurowany podcień od szczytu. Ciekawostką natomiast jest neogotycki kościół mennonicki z wolnostojącą dzwonnicą. Mennonici, zaraz po osiedleniu się na Żuławach nie dostawali pozwoleń na budowę świątyń przypominających kościoły głównych wyznań, więc wznosili drewniane domy modlitwy przypominające budynki mieszkalne. Przykład z Rozgartu jest odejściem od tych początkowych reguł. Z kościołem związany jest cmentarz, do którego prowadzi brama zrekonstruowana w czerwcu 2008 r., o czym informuje tablica pamiątkowa.
Wracając do skrzyżowania, które wyznacza granicę województw: pomorskiego i warmińsko-mazurskiego, podążając prosto, dojechaliśmy do cmentarza w Szaleńcu. W moim mniemaniu, mimo że nie jest on dużym cmentarzem, należy do jednych z najpiękniejszych na Żuławach. Pięknie zadrzewiony i przede wszystkim zadbany, śmiało może posłużyć jako przykład dla innych, większych nekropolii.
Następnie przez wsie Kławki i Krzyżanowo dotarliśmy do Złotowa. Jest to miejscowość rozciągnięta na sporym terenie, przy granicy Żuław i Pojezierza Iławskiego. Obejrzeliśmy tam dom podcieniowy wsparty na 7 drewnianych kolumnach. Na brukowanej drodze prowadzącej do Szrop zauważyliśmy znak z przeszłości- ułożoną z kostki swastykę.
Opuściliśmy Żuławy i dalsza część trasy prowadziła północną częścią Pojezierza Iławskiego. W Śledziówce naszą uwagę przykuł murowany z czerwonej cegły dom z basztą, a w kolejnej miejscowości- Szropach Nizinach obejrzeliśmy dwa drewniane domy z gankami. Szczególną uwagę wzbudziły zdobienia laubzekinowe jednego z nich. Do Malborka wróciliśmy przez Łozę, podziwiając z oddali pięknie prezentujący się kościół.
Zobacz również: